سلام به همه اهالي نت

سلام

هميشه براي نوشتن اولين دست نوشته وسواس عجيبي آدم را فرا مي گيرد و در بسياري از مواقع همين عاملي مي شود براي به تاخير انداختن نوشتن. اما شايد ما ديگر عادت كرده باشيم. شايد بتوانيم همين موضوع را دستمايه اي كنيم براي نوشتن تا راه اندازي اين وبلاگ براي من نوعي كمي آسانتر باشد. سالها پيش حدود سالهاي ۷۹ و ۸۰ بود كه تازه حسين درخشان سردبير خودم را راه اندازي كرده بود من هم آمدم و در بلاگ اسپات براي خودم يك وبلاگ درست كردم اما دريغ كه از ايسنا بيرون آمدم و ديگر ادامه ندادم البته همان موقع هم كه در ايسنا بودم فضا آنقدرها براي راه اندازي وبلاگ يا سايت آماده نبود. از اين همه امكانات هم خبري نبود. بلاگ اسپات براحتي فارسي را ساپورت نمي كرد و جيگر آدم خون مي شد تا بتوني يك جمله فارسي از راست به چپ بنويسي! يادش به خير. معذوريتهاي ديگري هم بود كه بعدا سر فرصت مي نويسم.از همين الان اين را بگويم كه ادعايي ندارم كه بتوانم نثرهاي زيبا روان و قشنگ بنويسم يا به همه موضوعات به صورت جامع الاطراف بپردازم يا در سرعت انتقال يا به روز رساني خيلي حرف داشته باشم. اما دوست دارم در اين وبلاگ كه نمي دانم آينده اش چگونه خواهد شد بعضي مطالبي را كه دوست دارم يا مخاطبين احتمالي آن دوست خواهند داشت بنويسم يا بازتاب دهم.